Parametr „cena za brak obsługi” wyraża, ile będzie kosztowało nieobsłużenie klienta/nierealizowanie danego zlecenia.
Ustawienia podstawowe
Jeżeli użytkownik chce rozdzielać wszystkie realizowane zlecenia po dowolnej cenie, to parametr „kara za brak usługi” ustawia się dla wszystkich zleceń w ten sam sposób, jako wartość maksymalną. Jest to podstawowe ustawienie programu, bez priorytetyzacji realizacji jednych zamówień w stosunku do innych. Wszystkie zamówienia muszą być zrealizowane bez względu na cenę. Ale co w wypadku, gdy mamy wybór?
Dostarczyć czy nie dostarczyć?
Parametr „kara za brak usługi” można wykorzystać do rozwiązywania zadań, w których istotna staje się kwestia opłacalności konkretnej dostawy transportem własnym albo zewnętrznym i braku dostawy w ogóle. W polu „kara za brak usługi” ustawiamy realną wartość, która może różnić się w zależności od problemu, jaki rozwiązujemy, np:
- ile zarobię, wprowadzając zlecenie – marże,
- ile kosztowałoby wprowadzenie usługi dostawy – cena za paczkę / paletę,
- całkowita cena kontraktu – cena sprzedaży.
Po uruchomieniu program natychmiast oceni sytuację i zaprojektuje rozwiązanie tak, aby było ono najbardziej efektywne. Istnieją 3 tryby użytkowania:
- priorytet,
- wprowadzać lub nie wprowadzać,
- wprowadzać dostawę przy pomocy własnego transportu lub zewnętrznego przewoźnika.
Priorytet – nadwyżka popytu nad zdolnością przewozową
Wartość „kara za brak usługi” dla poszczególnych zamówień jest wysoka. Dzięki temu system stara się obsłużyć wszystkie zamówienia. Jednak poziom cen jest różny w zależności od priorytetu, jaki użytkownik nada poszczególnym zamówieniom (na przykład w przypadku stałych klientów lub klientów z większym zamówieniem). W typowej sytuacji będziemy mieli dwóch klientów z takimi samymi wymaganiami co do czasu dostawy (obaj chcą otrzymać towar o siódmej rano). Jeżeli mają oni ustawione różne ceny za brak dostawy, to program da pierwszeństwo kalkulacji z wyższą ceną i do drugiego przyjedzie albo o innej porze, albo wcale.
Jeśli nie występują sytuacje konfliktowe, jak pokazaliśmy w przykładzie, system będzie starał się wysłać wszystkie zamówienia bez względu na koszty.
Z funkcji tej korzysta na przykład JASO-Distributor spol. s r.o., która zajmuje się dystrybucją napojów.
Wprowadzać czy nie wprowadzać – ocena opłacalności
Ustawienie „kara za brak usługi” stanowi zazwyczaj rzeczywistą wartością zysku (marży), gdzie dochodzi do oceny kosztów obsługi klienta w stosunku do naszego potencjalnego zarobku. Ustawienia mogą ujawnić występowanie miejsc, do których dostawa kosztuje więcej niż zarabiamy. Takie wnioski są sygnałem dla zespołu sprzedaży, aby skupić się na nierentownym obszarze lub przenieść zamówienie na inny dzień.
Różnica w porównaniu z poprzednim przykładem polega na tym, że może nastąpić celowe wykluczenie zamówienia z planu dostaw z powodu wyższych kosztów transportu w porównaniu z zyskiem, nawet jeśli klient jest „możliwy do obsłużenia” (tzn. nie narusza zasad dotyczących przepustowości, czasu lub pracy).
Typowym użytkownikiem tego ustawienia jest firma Avista Oil, która zajmuje się zbiórką zużytych olejów.
Użycie własnego transportu lub przewoźnika zewnętrznego
„Kara za brak usługi” jest ustawiana zgodnie z aktualnym cennikiem, z uwzględnieniem tego, ile kosztowałoby dostarczenie zamówienia przez konkretną firmę kurierską. W tym momencie użytkownik ma do dyspozycji unikalne narzędzie, które dokładnie oceni sytuację, czy angażować własny transport, czy obcą firmą kurierską. W obu przypadkach należy mieć jak najlepiej ustalony model cenowy dla własnego transportu (dokładna cena za km lub za godzinę pracy itp.).